Τρίτη 27 Μαρτίου 2018

θα ήθελα τόσο πολύ να σε εντυπωσιάσω..

Και είπες τόσα πολλά
Και υπήρχαν άλλα τόσα που δεν χρειάστηκε να πεις
Να που επιτέλους το βρήκες
Όμως η αίσθηση γλυκόπικρη..


Τετάρτη 16 Αυγούστου 2017

μετρώντας πεφταστέρια..

Τόσα χρόνια μετά
κάποιο βράδυ, σε μια παραλία
έφτασε η στιγμή που τόσα χρόνια περίμενες..
Και μετρώντας ατελείωτα πεφταστέρια
αναρωτήθηκες που πάνε άραγε όλα αυτά
και μαζί τους τόσες ευχές..

Κυριακή 4 Ιουνίου 2017

χαμήλωσε..

χαμήλωσες και έπεσες,
και τώρα η αλήθεια σε πονάει,
αλλά εσύ τουλάχιστον προσπάθησες.
πέφτεις χαμογελώντας..


Κυριακή 9 Απριλίου 2017

i feel the way you feel..

Και φτάνει εκείνη η στιγμή,
που ένα τραγούδι, μια μελωδία, κάποιοι στίχοι,
περιγράφουν το πως νιώθεις,
καλύτερα και από τον ίδιο σου τον εαυτό..


Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2016

έγινε η απώλεια συνήθειά μας..

Θα πεθάνω ένα πένθιμο του φθινοπώρου δείλι.
Το πες και το έκανες.
Δεν άντεξε άλλο η σαράβαλη καρδιά σου.
Και η δική μας μεγάλωσε, έκλαψε, και αγάπησε μαζί σου.
Μαζί σου ταξιδέψαμε το γύρο της μέρας σε 80 κόσμους.
Και ακόμα περιμένουμε εκείνο το σκύλο από την κόλαση.
Κι αν κάποτε ξεχάσαμε, οι στίχοι σου υπάρχουν μέσα μας.
Πάντα επιστρέφουν σαν τις μνήμες του νερού.
Είναι όμως που όλα ήρθαν αργά.
Και τώρα πρέπει να γίνει η απώλεια συνήθειά μας..

Παρασκευή 15 Ιουλίου 2016

κάνω προσπάθεια να γράψω..

Κάνω προσπάθεια να γράψω.
Το είχες πει εσύ ποιήτρια.
Τι κι αν δεν μπορούσες να μιλήσεις.
Τα λόγια βρήκαν το δρόμο τους να βγουν.
Και πλέον έγινες αυτό το παιδικό άστρο.
Εγώ όμως δεν κατάφερα να γλυτώσω.
Ακόμα σαν άνθρωπος σκέφτομαι.
Και θέλω ρόδο αγάπης να γίνω..


Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

όλα αλλάζουν..

Έγινε η απώλεια συνήθεια μας;
Αναρωτιέσαι.
Τι γίνεται όμως που μισείς την απώλεια;
Όχι όλες τις απώλειες.
Μισείς την συγκεκριμένη απώλεια.
Τον εαυτό σου δεν τον βρήκες πουθενά αλλού.
Μόνο εκεί..